
Kiracı kira bedellerini önceki malike ödediğini ispat etmedikçe satış tarihinden sonra işlemiş kira bedellerini yeni malike ödemekle yükümlüdür.
Davacı alacaklı vekili yeni malik
sıfatıyla davalı hakkında 26.12.2014 tarihinde başlattığı haciz ve tahliye
istekli icra takibinde 2014 yılı Haziran-Temmuz-
Ağustos-Eylül-Ekim-Kasım-Aralık aylarının aylık 890,24-TL'den ödenmediğini
ileri sürerek tahsilini istemiştir. Davalı borçlu aylık kira bedellerine itiraz
etmemiş, süresindeki itirazında; Davacı ile aralarında kira ilişkisi
bulunmadığını, yeni satıştan dolayı herhangi bir sözleşme yapılmadığını,
kiralayanı olan A.'a tüm kiraları ödediğini, kira borcu bulunmadığını
bildirerek itirazda bulunmuştur. Mahkemece, taşınmazın 30.05.2014 tarihinde E..
A.. tarafından satın alındığının Ankara 63. Noterliği'nin 19.11.2014 tarih ve
35197 yevmiye nolu ihtarname ile bildirildiği ve ihtarnamenin 21.11.2014
tarihinde tebliğ olunduğu, borçlunun haberdar olduğu bu tarihten sonra kira
bedellerini yeni malike ödemesi gerektiği halde takip konusu kira bedelini
ödediğine dair belge ibraz etmediği kira bedeline de karşı çıkmadığı
anlaşıldığından Aralık 2014 kira bedeli olan 890,24 TL üzerinden itirazın
kaldırılmasına karar verilmiştir. TBK.'nun 245.maddesi uyarınca kiralananın
satılması halinde tescilden sonraki yarar ve hasar alıcıya geçer. Kiracı satış
tarihinden sonraki kira bedellerini yeni malike ödemek zorundadır. Kiralanan
davacı tarafından satın alındıktan sonra davalıya gönderilen ve usulüne uygun
olarak tebliğ edilen ihtarname ile yeni malik olduğu bildirilmiş olup, davalı
ihtar tebliği ile satış tarihi arasındaki kira borcunu eski malike ödediğini
kanıtlamadıkça bu süreye ilişkin kira bedellerini ve ihtarın tebliğinden
sonraki kira bedellerini yeni malik olarak davacıya ödemekle yükümlüdür. Ne var
ki önceki malike ödediği iddiası ispat edilemediğine göre satış tarihinden
sonra işlemiş kiraların yeni malike ödenmesi gerektiğinden bu aylar yönünden de
itirazın kaldırılmasına karar vermek gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi
doğru değildir.
Kaynak:
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi, Esas No.: 2015/8141 Karar No.: 2015/10757 Karar
tarihi: 07.12.2015.